जून

गेल्या वर्षी प्रदर्शित झालेली ‘बेताल’ ही वेबसीरीज निखिल महाजन आणि पॅट्रिक ग्राहम या जोडीनं दिग्दर्शित केली. ही सीरीज प्रेक्षकांच्या पसंतीस उतरली. या जोडीतल्या निखिल महाजन या गुणी कलंदरानं ‘जून’ या चित्रपटाची कथा, पटकथा आणि संवाद लिहिले आहेत. मराठी चित्रपट सध्या प्रदर्शनासाठी झगडतो आहे. या पार्श्वभूमीवर ‘जून’च्या निमित्तानं झालेलं चित्रपटाचं लेखन मराठी चित्रपटाच्या एकूणच साचेबद्ध प्रवाहाला छेद देणारं आहे. सुहृद गोडबोले आणि वैभव खिस्ती दिग्दर्शित हा चित्रपट लेखन आणि दिग्दर्शन या पातळीवर परिपूर्ण झाला आहे.

लेखकानं एरवीच्या व्यावसायिक गणितांना बाजूला ठेवत सरळ-सोपी पारदर्शी गोष्ट मांडली आहे. चित्रपटाचा कथारूपी विचार केल्यास त्याचं हे लेखन अत्यंत धाडसी आहे. यात कोण चूक, कोण बरोबर याचे दाखले न देता लेखकानं एक घटक आणि त्याभोवती फिरणारी बोधपूर्ण सरळ-सोपी गोष्ट मांडली आहे. ही बोधकथा सांगताना लेखक निखिल आणि दिग्दर्शक सुहृद-वैभव यांनी कथानकाला कुठंही अलंकारिक बाज ठेवलेला नाही. मूळ गोष्ट सांगतानाच त्यांनी उपकथानकात इतर संभाव्य बाजूही तितक्याच स्पष्टपणे अधोरेखित केल्या आहेत.

कळत नकळत आपल्या कृतीतून काही गोष्टी घडतात; ज्यांची परिणिती अत्यंत विदारक असते. गमतीच्या ओघात केलेला शाब्दिक वार किंवा एखादी कृती समोरच्याच्या मनावर इतक्या खोलवर घाव करते, की ते त्याच्या जीवावर बेततं. अशा परिस्थिती घाव करणाऱ्या व्यक्तीच्या बोचऱ्या मनाचा हळवा कोपरा ‘जून’ या चित्रपटाच्या निमित्तानं प्रेक्षकांसमोर येतो. विशेष म्हणजे, चित्रपटाच्या कथानकात परिस्थिती ज्याप्रमाणे नायकाच्या मनाशी खेळते तसंच पटकथा प्रेक्षकांच्या मनाशी खेळते. चित्रपट पाहताना आपण पुढं काय होणार… याचे आडाखे बांधत असतो. या चित्रपटाबाबत आपले अंदाज सुरुवातीपासून फोल ठरतात. चित्रपट आपल्याला गुंतवून ठेवतो; परंतु बुद्धीबळाच्या एखाद्या ग्रँडमास्टरप्रमाणे त्याच्या पुढील चालीचा अंदाज लागू देत नाही. हेच चित्रपटाचं यश म्हणावं लागेल.

नील (सिद्धार्थ मेनन) आणि नेहा (नेहा पेंडसे) या दोन व्यक्तींच्या आयुष्यात एक अशी घटना घडते, की त्या घटनेच्या परिणामातून बाहेर येणं त्यांना अवघड होऊन बसतं. वरवर पाहता किंवा ट्रेलर पाहून आपल्याला हा चित्रपट लव्हेबल, रोमँटिक, प्रेमी जोडप्याची गोष्ट सांगणारा आहे, असा पूर्वग्रह होतो. या सगळ्या पलीकडे जात एक अनोखी भावनिक गोष्ट तो आपल्याला दाखवतो. काही नाती अशी असतात, जी मैत्री आणि प्रेमाच्याही पलीकडे असतात. त्यांना नात्यांच्या चौकटीत बांधता येत नाही. याच नात्याचा दाखला इथं आपल्याला दिसतो. लेखक-दिग्दर्शकांनी त्यांचं काम चोख केलं आहे. पात्रांची निवडही चपखल आहे. सिद्धार्थ मेनननं नील या व्यक्तिरेखेची अस्वस्थता उत्तम सादर केली आहे. नेहा पेंडसेनं आजवरच्या तिच्या अभिनयप्रवासातला उच्चांक गाठला आहे. किनाऱ्यावर जरी समुद्राच्या लाटा शांत दिसत असल्या; तरी खोलवर तो तितकाच खवळलेला असतो. हाच शांत-अशांत समुद नेहानं साकारला आहे. त्याचप्रमाणे रेशम श्रीवर्धनकरनं तिच्या वाट्याला आलेल्या दृश्यांना योग्य न्याय दिला आहे.

चित्रपटाची जमेची बाजू म्हणजे त्याचं संगीत. गायिका शाल्मली खोलगडेनं संगीत दिग्दर्शन केलं आहे. संगीतकार म्हणून हा तिचा पाहिलाच चित्रपट असून तिनं संगीतिकदृष्ट्या नवा साज या कलाकृतीला चढवला आहे. सिनेमॅटोग्राफर क्वेस वसीक यानं पडद्यावर मांडलेली प्रत्येक फ्रेम रेखीव आहे. त्यामुळे ‘जून’ नक्कीच पाहायला हवा.

जून

निर्मिती ःसुप्री अॅडव्हर्टायझिंग अँड एंटरटेंन्मेंट प्रा.लि., ब्ल्यू ड्रूप फिल्म्स

दिग्दर्शक ः सुहृद गोडबोले, वैभव खिस्ती

कथा, पटकथा, संवाद ः निखिल महाजन

कलाकार ः सिद्धार्थ मेनन, नेहा पेंडसे, रेशम श्रीवर्धनकर

छायांकन ः क्वेस वसीक

संगीत ः शाल्मली खोलगडे

संकलन ः निखिल महाजन, ह्रषीकेश पेटवे

ओटीटी ः प्लॅनेट मराठी ओटीटी

दर्जा ः चार स्टार